Vergelijking wandelcoaching en pelgrimstocht…

Vergelijking wandelcoaching en pelgrimstocht…

Sinds jaren geloven wij in de kracht om samen met een coachee ‘letterlijk’ op pad te gaan en zijn wij ‘believers’ van ‘wandelcoaching’. Door te wandelen ontstaat er rust en ruimte om na te denken. Je maakt contact met jezelf, je eigen diepere gedachten en/of wensen. Door met volledige aandacht te genieten van alles wat zich aanbiedt, kom je als coachee in ‘het hier en nu’ en verdwijnt de ‘stress’, ‘de waan van de dag’, de ‘blokkerende gedachten’ die je belemmeren. Hierbij kunnen open vragen en de aanwezigheid van je gezel/je coach faciliteren en helpen om stappen te zetten en tot impactvolle (gedrags-)veranderingen te komen.

Zelf heb ik deze ‘emergerende’ ervaring het sterkst als coachee beleefd toen ik een aantal jaren geleden de opleiding ‘coachen en leidinggeven met theory U’ volgde. Tijdens deze tweedaagse opleiding waar ik als gedragswetenschapper (mathematisch arbeids- en organisatiepsycholoog) en aanhanger van het inzetten van ‘evidence based’-instrumenten om te coachen, voor de eerste keer echt werd geconfronteerd met tansformatieprocessen die men ‘wetenschappelijk’ niet kan verklaren. Aangezien ik niet echt geloofde in ‘de kracht van het zijn’ en ‘het leren aanvaarden dat de verandering wel zal komen’, was ik van plan om de tweede dag niet meer aanwezig te zijn tijdens de opleiding. Toch ben ik geweest en als laatste oefening kregen wij de opdracht om als coachee te vertellen waaraan je dacht en als coach ‘gewoon’ aanwezig te zijn, te luisteren en niets te zeggen. Deze oefening is voor mij zeer confronterend en verhelderend geweest. Ik heb dit als een echte ‘AHA-erlebnis’ ervaren en ben me meer beginnen te verdiepen in ‘systemische coachprocessen’. Sindsdien ben ik overtuigd dat het ‘echte leren’ gebeurt door de ‘emergerende toekomst’ een kans te geven. Door met een open blik en onbevangen ons te focussen op wat er ‘nu is en in de toekomst ontstaat’, ervaren wij dat leren een doorlopend proces is waarin problemen tot nieuwe inzichten en/of kansen leiden.

De eerste keer dat ik van de ‘Camino’ hoorde, was via mijn schoonbroer Dirk Braem. Intussen is Dirk al meerdere keren en vanuit diverse startplaatsen naar Santiago de Compostella getrokken. Net als de andere pelgrims komt hij steeds terug met aanstekelijke, passievolle en verrijkende verhalen die hem veel energie geven. ‘Camino’ betekent ‘weg’ of ‘pad’ in het Spaans en ‘EL Camino’ is ‘HET’ pad, oftewel het ‘Sint-Jacobspad’. Santiago is een doel van pelgrims om verschillende redenen: het is een oude Keltische weg naar het verre Westen, naar het einde van de wereld (‘finis terrae’). Het is een plaats en streek die door de Spaanse koningen (met wat hulp van Karel de Grote) het eerst op de Moren werd veroverd.

Volgens pelgrims zijn er verschillende redenen waarom je ‘El Camino’ moet doen:

1. Het pad overwinnen: je grenzen verleggen, je leert om niet op te geven en vooruit te blijven gaan en je doelen te bereiken
2. Wie zoekt die vindt of op zoek gaan naar het centrum van de ziel zoals Patrick Verschelde het aangaf in zijn boek ‘Samadhi’ en Paolo Coelho die ‘De pelgrimstocht naar Santiago (Dagboek van een magiër)’ en een jaar later ‘De Alchemist’ schreef
3. Leren relativeren wat er werkelijk belangrijk is: leren waarderen wat je hebt in je dagelijks leven
4. Jezelf openstellen: nieuwe mensen ontmoeten die een zekere affiniteit met je hebben en met wie je dingen kunt delen, zonder je te moeten binden aan hun gezelschap als je later alleen wilt lopen  
5. Kameraadschap en solidariteit – mildheid met andere pelgrims: er is een lange traditie waarbij de meest ervaren pelgrims de onervaren pelgrims helpen en hun ervaring delen zodat de nieuwelingen later hetzelfde kunnen doen (de geest van de pelgrim)
6. Je komt op plaatsen die je anders niet zou bezoeken: terwijl je de ‘Camino’ loopt, steek je bruggen over, bewandel je Romeinse wegen, kom je eeuwenoude paden tegen en doorkruis je dorpen met gastvrije mensen en dit alles gecombineerd met ongelooflijke landschappen
7. ‘Mens sana in copore sano’: je wordt fit door in open lucht met een vrije geest te ademen en te wandelen
8. Opnieuw beginnen: er is niet één pad maar wel verschillende wegen met diverse inzichten en/of ontmoetingen
9. Bepaal zelf het doel dat je wilt behalen en beslis zelf wat de beste route voor je is – vrije wil
10. Ervaring voor het leven: de ‘Camino’ zal je nooit vergeten, de ‘Camino’ ontvangt je met open armen.    

Deze targets, doelstellingen doen ons sterk denken aan contracteringen, terugkoppelingen en ervaringen met reeds uitgevoerde (wandel-)coachtrajecten.

Zie hier de grote link tussen coaching en het wandelen van een pelgrimstocht.

Veel geluk !