Is er een toekomst voor dominante leiders?

Is er een toekomst voor dominante leiders?  

"In de Coachingskalender van 2011 las ik het volgende: “Dominantie uit het verleden geeft een garantie voor niet ontwikkelen in de toekomst”.
Typisch managersgedrag? Steeds vaker wordt van managers verwacht dat ze de ontwikkeling van de organisatie en van medewerkers als enkele van de belangrijkste doelstellingen beschouwen. Dat kan alleen maar als ze zelf ook openstaan voor ontwikkeling. Het lastige hierbij is dat dit niet aansluit bij de persoonskenmerken van de gemiddelde manager. Typisch voor veel managers zijn veel energie, drive en assertiviteit, maar deze dingen gaan vaak gepaard met prikkelbaarheid, gehaastheid en onrust. Dit belemmert openstaan voor leren en serieus luisteren naar feedback van anderen.
Waar tot voor kort het persoonskenmerk ‘dominantie’ voor managers (bewust of onbewust) hoog werd gewaardeerd in assessments en selectieprocedures, blijkt die eigenschap ook belemmerend te kunnen werken.
Er is dus sprake van een paradox: enerzijds is een dominante persoonlijkheid een voorwaarde om de top te bereiken, maar anderzijds zijn voor leidinggeven aan verandering en ontwikkeling zaken als nieuwsgierigheid, openheid/kwetsbaarheid en transparantie belangrijker (denk aan OEN-principe: O(pen), E(erlijk) en N(eutraal) of N(ieuwsgierig)).
Complexe situaties zijn niet meer te controleren, dus de houding van controle kan ook losgelaten worden. Transitiecompetenties zoals goed analyseren en goed communiceren zijn belangrijker en zelfs noodzakelijker geworden.
Zou dit betekenen dat veel van het zittend management opnieuw zou moeten solliciteren naar zijn/haar baan? En mogelijk afgewezen wordt? Wordt er gekozen voor een vertrekpremie? Of wordt ervoor gekozen bestuurders en managers tot hun pensioen ‘rustig’ te laten zitten? Wordt daarmee dan niet het signaal gegeven dat de organisatie is gestopt met leren?
Allemaal niet ideaal natuurlijk. Het is daarom tijd om serieus na te gaan denken over nieuwe rollen voor managers van de oude stempel.”
> Tom Debaere - HR Consultant - Coach

“De bovenstaande vermelding van Tom Debaere op de website "iedereencoach.be" was zeer inspirerend voor mij en stemt, anno 2015, nog steeds tot nadenken...  Een lerende organisatie is een mooi begrip, maar in de praktijk vraagt het om voortdurende coaching van/door ervaren, geschoolde, interne en externe medewerkers. Niet elke leidinggevende is capabel om te leren en zich kwetsbaar op te stellen. Men teert soms te vaak op eigen successen uit het verleden. Dergelijk type leidinggevenden  kunnen beter ingezet worden als experts in hun vak (dan als echte coaches).  De grote uitdaging is om dergelijke "sterke" (dominante) persoonlijkheden tot zelfinzicht te coachen.”

E.L. – 29 mei 2015

blog comments powered by Disqus