Worden coaches gemaakt of geboren?

In principe beschikt iedereen over de basisvaardigheden om als coach te fungeren. Je hoeft alleen maar een paar gewoontes en gebruiken te ontwikkelen en te oefenen met een of twee interpersoonlijke vaardigheden.

Wat kan helpen bij coachen:

• Duidelijke afspraken maken over wat de coaching inhoudt en hoe die tussen de huidige werkzaamheden ingepast kan worden;
• John Witmore citeert Tim Callway (Harvard-onderwijskundige en tenniscoach): “De tegenstander in je eigen hoofd is sterker dan degene die aan de andere kant van het net staat”, of zoals de Griekse wijsgeer Epictetus het stelde: “het zijn niet de problemen zelf die het ons zo moeilijk maken, maar de manier waarop we tegen deze problemen aankijken.

Professioneel coachen is een vak. 

Een coach is een open, eerlijke en integere professional die een spiegel durft voor te houden, direct durft te zijn en zo nodig een mentale schop onder iemands achterste durft te geven. Een coach is echter vooral iemand waarbij de coachee zich veilig voelt en zich kwetsbaar kan opstellen; een persoon die mensen het nodige zelfvertrouwen geeft.

Waar training is gericht op het vergroten van de ‘mentale gereedschapskist’, is coaching gericht op het gebruik van het gereedschap uit die kist. Hierdoor neemt de zelfredzaamheid van de coachee toe.

In coaching leren mensen hetgeen zij kennen en kunnen vooral effectief te gebruiken; ten eerste door boven het water te krijgen waar de (nog verborgen) kwaliteiten liggen, ten tweede door de weerstand, die het gebruik van die kwaliteiten in de weg staat, zo veel mogelijk weg te nemen.

Waar de trainer als doel heeft het beste van wat hij weet bij de cursist naar binnen te brengen, richt de focus van de coach zich op ‘het beste uit de coachee te halen’.

Een coacht adviseert niet. Hij doet suggesties.      

De belangrijkste coachmethodiek is die van ‘de juiste vragen te stellen’. Adviseurs, managers, trainers en therapeuten vervullen allen de rol van expert. De coach is echter een expert in het actief luisteren (met zijn ogen, oren én onderbuik), samenvatten en doorvragen.

De verantwoordelijkheid van wat te doen en wanneer ligt bij de coachee.